Werkgever laat veel talent aan zich voorbij gaan

De economie is weer volop in beweging en werkgevers zijn weer naarstig op zoek naar medewerkers die kunnen bij bijdragen aan het realiseren van de bedrijfsdoelstellingen.

Werkgever laat veel talent aan zich voorbijgaan.

Werkgevers klagen weleens dat er wel voldoende aanbod van kandidaten is maar dat het moeilijk is om goede professionals te vinden. Zijn deze professionals er echt niet of heeft dat meer te maken met de wijze waarop werkgevers in veel gevallen kandidaatseisen definiëren en vervolgens op basis hiervan selecteren.
In mijn optiek is er vaak sprake van het laatste.

Onlangs zag ik een vacature waarin een ervaren personeels- en salarisadministrateur werd gevraagd. Naast kennis van de materie werd er ook nogal wat gevraagd van, zoals ik ze maar even noem, de soft skills. Hier kan ik mij overigens volledig in vinden. Natuurlijk moet een medewerker kennis hebben om het werk uit te kunnen voeren maar minstens, zo niet meer, is van belang dat een medewerker past in de cultuur, kan bijdragen aan het team en een positieve invloed heeft op het gewenste gedrag binnen de organisatie.

Bij de kandidaatseisen werden veel harde eisen vermeld waaronder ten minste 3 jaar ervaring met het werken met het systeem AFAS. Indien er sprake is van een tijdelijke functie kan ik mij deze eis voorstellen. Echter als er sprake is van een structurele functie zorgt deze eis ervoor dat er mogelijk vele zeer goede kandidaten aan de werkgever voorbijgaan.

Als de top-kandidaat met vele jaren ervaring met systemen van RAET en bijvoorbeeld ADP al solliciteert, wordt deze door door recruiter, bij de eerste selectie, op basis van de “AFAS eis” afgewezen. De organisatie komt dus niet in contact met, mogelijk, de beste kandidaat die voorhanden is. De “AFAS eis” had beter geformuleerd kunnen worden als “ten minste 3 jaar ervaring met het werken met geautomatiseerde salarisverwerkingssystemen”.

Naar mijn mening worden bij de gestelde eisen aan de kandidaat te veel specifieke kennis eisen genoemd. Vaak zijn dit eisen die vergankelijk zijn omdat de ontwikkelingen zo snel gaan dat deze kennis morgen alweer verouderd is. De geschiktheid van een kandidaat wordt naar mijn mening meer bepaald door capaciteiten, drijfveren, talenten en competenties. Deze geven ook meer garanties voor de geschiktheid van de kandidaat in de toekomst.

Ik vraag werkgevers nog eens kritisch te kijken naar de eisen die veelal worden gesteld. Voorkom dat in de wens de meest passende kandidaat te vinden de beste kandidaat verloren gaat.

Simon Buist